Aktualności

Możliwość i bezpieczeństwo rehabilitacji po żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej

Abstrakcyjny

Tło

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa jest chorobą zagrażającą życiu. U osób, które przeżyły, należy przywrócić różne stopnie dolegliwości funkcjonalnych lub im zapobiegać (np. zespół pozakrzepowy, nadciśnienie płucne). Dlatego w Niemczech zaleca się rehabilitację po żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej. Jednakże dla tego wskazania nie zdefiniowano zorganizowanego programu rehabilitacji. Przedstawiamy tutaj doświadczenia jednego ośrodka rehabilitacyjnego.

Metody

Dane z kolejnychzatorowość płucnaRetrospektywnej ocenie poddano pacjentów (PE), którzy zostali skierowani na 3-tygodniowy program rehabilitacji szpitalnej w latach 2006–2014.

Wyniki

W sumie zidentyfikowano 422 pacjentów. Średni wiek wynosił 63,9±13,5 lat, średni wskaźnik masy ciała (BMI) 30,6±6,2 kg/m2, a 51,9% stanowiły kobiety. Zakrzepicę żył głębokich według PE stwierdzono u 55,5% wszystkich chorych. Zastosowaliśmy szeroką gamę interwencji terapeutycznych, takich jak trening rowerowy z monitorowanym tętnem u 86,7%, trening oddechowy u 82,5%, terapię wodną/pływanie u 40,1% i terapię medyczną u 14,9% wszystkich pacjentów. Zdarzenia niepożądane (AE) wystąpiły u 57 pacjentów podczas 3-tygodniowego okresu rehabilitacji. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były przeziębienie (n=6), biegunka (n=5) oraz zakażenie górnych lub dolnych dróg oddechowych leczone antybiotykami (n=5). Jednakże u trzech pacjentów objętych leczeniem przeciwzakrzepowym wystąpiło krwawienie, które w jednym przypadku było istotne klinicznie. Czterech pacjentów (0,9%) wymagało przeniesienia do szpitala podstawowej opieki zdrowotnej z przyczyn niezwiązanych z PE (ostry zespół wieńcowy, ropień gardła, ostre problemy brzuszne). Nie stwierdzono wpływu żadnej interwencji związanej z aktywnością fizyczną na częstość występowania jakichkolwiek działań niepożądanych.

Wniosek

Ponieważ PE jest chorobą zagrażającą życiu, zasadne wydaje się zalecenie rehabilitacji przynajmniej u chorych z PE obciążonych średnim lub wysokim ryzykiem. W tym badaniu po raz pierwszy wykazano, że standardowy program rehabilitacji po WF jest bezpieczny. Jednakże skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leku w dłuższej perspektywie należy zbadać prospektywnie.

Słowa kluczowe: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, zatorowość płucna, rehabilitacja